Iedereen doet het

Na wat overpeinzingen en een klein ongelukje heb ik mezelf kort geleden een jongen van 18 cadeau gedaan. Gewoon een leuke jongen met de nodige ervaring, die er heel onbevangen in staat. Niet omdat Lout het niet goed doet hoor. In tegendeel, ik ben reuze trots op Lout en wat hij op zijn leeftijd nog allemaal doet en kan. Als ik het soms vergelijk met zijn leeftijdsgenoten heb ik het erg getroffen. En we zijn natuurlijk perfect op elkaar ingespeeld om het samen tot een goed einde te brengen. Maar ja, hij wordt toch een dagje ouder en als er een keer iets mis gaat komt het gewoon wat harder aan. Je mist een stukje souplesse. En het is ook niet dat het allemaal niet snel genoeg gaat. Ik heb alle tijd wat dat betreft. Al moet het natuurlijk wel gewoon een keer gebeuren en alleen kan ik het ook niet. 

Dus Lout stond helemaal achter mijn beslissing. Voor hem is het ook fijn als twee keer per week zo'n jongen langs komt. Dat haalt net de scherpe kantjes er af en als de tijd rijp is pakken we het uiteindelijk zelf weer op. Oke, het kost  wel wat, maar je kunt je geld beter daar aan uitgeven dan aan je eigen risico van je ziektekostenverzekering tenslotte.

En trouwens, iedereen doet het. Vrouwen en mannen van mijn leeftijd, maar zelfs de jonge meiden doen het. Niemand doet het meer zelf zoals wij al die jaren hebben gedaan waarbij je hele route zelf aflegt met alle ups en downs. De eerste keer buiten de deur, de eerste keer op het strand. We hebben dat nu vier keer gedaan, dus tegenover onszelf en de buitenwereld hoeven we niks meer te bewijzen. Dus ik ben reuze blij dat Robert-Jan ons de komende tijd komt helpen met Lieven. In de paar keer dat hij nu geweest is, zie ik al mooie dingen ontstaan. Het blijft een super leuk paard en zo'n jongen van 18 rijdt er zo mee weg. Gewoon even een zorg minder. Das mooi toch. Ik ben er in ieder geval blij mee.